Półpasiec to choroba zakaźna o ostrym przebiegu, do której zarażenia nie dochodzi drogą kropelkową, ponieważ wirus jest już w naszym organizmie. Początkowo chory odczuwa silne kłucie w klatce piersiowej, zaś po kilku dniach na ciele pojawiają się drobne pęcherzyki.
Półpasiec często nazywany jest kuzynem ospy. Mimo, że objawy obu tych chorób są różne, to jednak wywołuje je ten sam wirus – Herpesvirus varicella zoster, który przedostaje się do naszego organizmu drogą kropelkową. Co to znaczy? Wystarczy, że ktoś w naszym otoczeniu kichnie bądź zakaszle (w autobusie, tramwaju czy sklepie), aby wirus przedostał się do naszego organizmu. Ospa najczęściej dotyka dzieci. Jej przechorowanie daje odporność na całe życie, jednak nigdy nie możemy być pewni, czy nie dotknie nas półpasiec. Wirus tkwi w naszym organizmie w fazie uśpionej. Aktywuje się na skutek osłabienia lub infekcji.
Objawy półpaśca
W momencie uaktywnienia się wirusa, występuje stan zapalny nerwu czuciowego, a także skóry przez niego unerwianej. W praktyce oznacza to silny ból, występujący w okolicy zaatakowanego nerwu, który najczęściej trwa 2-3 dni. Po tym czasie, na skórze pojawia się wysypka o pęcherzykowatym wyglądzie z odczynem zapalnym skóry. W przypadku wysypki w półpaścu, tak jak i w ospie, pęcherzyki z czasem zmieniają się w suche strupki. Zmiany skórne najczęściej zlokalizowane są na tułowiu, niekiedy na dłoniach, nodze bądź twarzy. Cechą charakterystyczną jest fakt, że wysypka pojawia się wyłącznie na jednej połowie ciała, stąd nazwa półpasiec. Chory zwykle nie skarży się na wysoką temperaturę, za to może cierpieć z powodu silnego bólu głowy, zmęczenia czy osłabienia.
Leczenie
Choć półpasiec nie jest chorobą zakaźną, to jednak dla bezpieczeństwa swojego oraz osób z najbliższego otoczenia, warto aby na czas choroby pozostać w domu.
Najczęściej podejmuje się następujące leczenie:
- środki przeciwbólowe i przeciwwirusowe, podane w ciągu dwóch pierwszych dni od wystąpienia objawów chorobowych,
- zastrzyki witamin B1 oraz B12, gdy ból jest bardzo silny,
- stosowanie maści na bazie tlenku cynku i wody wapiennej.
Zazwyczaj przy tak podjętym leczeniu, półpasiec mija i zwykle nie powraca. Wyjątek mogą stanowić osoby o bardzo osłabionej odporności, takie jak chore na AIDS czy po przebytej chemioterapii.
Powikłania po półpaścu
Kluczowym elementem walki z półpaścem, jest kondycja naszego organizmu. Gdy układ immunologiczny funkcjonuje prawidłowo, choroba najczęściej mija bezpowrotnie. Z kolei u pacjentów z obniżoną odpornością może dojść do uszkodzenia nerwów czaszkowych, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, zespołu Guillaina-Barrego (choroba prowadzące do niedowładu). Aby uchronić się przed tak poważnym powikłaniom, pacjenta chorego na półpaśca najczęściej umieszcza się w szpitalu.
